«Гляну я ў аконца…» — другі раман з «Менскай трылогіі» Сяргея Пясецкага, славутага польска-беларускага празаіка. Аўтар з уласцівай яму каларытнасцю распавядае пра закрытае і поўнае таямніц зладзейскае асяроддзе Менска пачатку XX стагоддзя.
Дзеянне рамана ахоплівае перыяд з ранняй вясны 1918 да жніўня 1919 года, час краху імперый і ваяўнічага паўставання новых дзяржаў. Той парой у Менску як у вялікім прыфрантавым горадзе з шырокімі магчымасцямі для прафесійных злачынцаў канцэнтраваліся прайдзісветы з самых розных краёў.
Пасля «Яблычка» нас чакае працяг гісторыі «фірмовага» злодзея Аліка Барана, яго падступнай каханкі Паўлінкі і яго таленавітага вучня Яся Нацэвіча, а таксама небяспечныя прыгоды новых герояў. Перад вачыма чытача праходзіць стракаты карагод узломшчыкаў, махляроў, авантурыстаў — жанчын і мужчын, «тузоў» і «пешак» — а таксама разварочваецца цэлы веер метадаў іх працы. Над зладзейскім кланам Менска збіраюцца хмары — гульня ідзе на жыццё і свабоду.
Дей про Орден Архитекторов
24 03
Ладно, я осилила 9 книг. Продолжение ждать не буду. Стоит держать в уме, что произведение для детей среднего школьного возраста. МС махровейшее. Злодеи картоннейшие. Короче, ужас-ужас, но голову разгрузить можно.
mysevra про Лазарчук: Гиперборейская чума (Фэнтези, Городское фэнтези, Ироническая фантастика)
24 03
Живо так, местами я даже смеялась вслух, что случается чрезвычайно редко. Интересный сюжет и ощущение вольницы тех годов – лично меня это подкупило, я не обращала внимание на мелкие огрехи, в т.ч. невыразительный финал. Оценка: отлично!
